سرطان روده بزرگ؛ پیامد تلخ جوامع صنعتی
تاریخ انتشار: ۱۰ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۷۶۷۵۰
آفتابنیوز :
دکتر مونا ملکزاده مغانی با اشاره به این که سرطان روده بزرگ یا سرطان کولون و یا سرطان رکتوم به رشد تودههای سرطانی در روده بزرگ گفته میشود، از شیوع بالای این سرطان در دنیا خبر داد.
وی افزود: کولون در قسمت انتهایی خود قبل از این که به مقعد برسد در قسمتی به نام رکتوم ممکن است درگیر سلولهای سرطانی شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
کمخونی؛ علامت شایع سرطان روده بزرگ
وی با اشاره به علائم سرطان روده، افزود: کم خونی یکی از علائم شایع این سرطان است. زمانی که توده سرطانی در روده ایجاد میشود، این توده مرتبا از بدن خون دریافت و آن را همراه مدفوع دفع کرده و فرد مبتلا را دچار کم خونی میکند. بسته به قرارگیری توده سرطانی در سمت راست یا چپ روده، علائم میتواند متفاوت باشد.
وی با تاکید براهمیت تشخیص به موقع سرطان روده بزرگ، خاطرنشان کرد: در تودههای سرطانی که در دراز مدت بزرگ و ایجاد شده و سمت چپ روده را درگیر کرده باشند، علائمی همانند انسداد، شایعتر است. یکی از علل این انسدادها این است که توده در مقابل محل رکتوم قرار میگیرد.
ملک زاده علائمی همانند دفع خون روشن از بدن و یا انسداد روده را نیازمند بررسی و توجه دانست و هشدار داد: این علائم میتواند زنگ خطری برای مراجعه سریع و فوری به پزشک باشد؛ چرا که هر چه زمان تشخیص ودرمان زودتر باشد، شانس درمان مبتلایان نیز به مراتب بالاتر میرود.
او کلونوسکوپی را خصوصا در مراحل اولیه بیماری مهمترین راه تشخیص سرطان روده دانست و انجام کلونوسکوپی دورهای در افراد بالای ۴۵ سال را مورد تاکید قرار داد. بررسی خون در مدفوع نیز میتواند یکی از راههای شناسایی این بیماری باشد. اگر چنانچه فردی دچار متاستاز شده باشد میتوان با روش سیتی اسکن و در ادامه با آزمایش پاتولوژی نیز این ضایعه را تشخیص داد. به عبارتی باید از مقعد تا ابتدای روده تحت آزمایشات دورهای باشد تا چنانچه فرد به این بیماری مبتلا شد در سریعترین زمان ممکن درمانها آغاز شود.
این متخصص پرتودرمانی بررسی ضایعات در محدوده روده را ضروری دانست و ادامه داد: ضایعات در برخی اوقات با تشخیص قطعی توده سرطانی مشخص میشوند. انجام غربالگری منظم راهکار مناسبی برای پیشگیری از سرطانی شدن توده در بیماران مستعد است.
وی با اشاره به این که سرطان روده بزرگ یکی از بیماریهای دستگاه گوارش است، اظهار کرد: این نوع سرطان یکی از سرطانهای شایع در جوامع صنعتی بوده و میزان وقوع آن در دهههای اخیر رو به افزایش است. سرطان روده بزرگ از بیماریهایی است که با سبک زندگی و کم تحرکی در ارتباط مستقیم است.
چند روش برای پیشگیری از سرطان روده بزرگ
ملکزاده، تغذیه را یکی دیگر از عوامل تاثیرگذار در ابتلا به سرطان روده ذکر کرد و توضیح داد: مصرف زیاد چربیها میتواند فرد را مستعد ابتلا به سرطان روده کند. ورزش و انجام فعالیتهای فیزیکی یکی از مهمترین توصیهها برای پیشگیری از سرطان روده است. گنجاندن ساعتی در روز برای ورزش میتواند به میزان قابل توجهی از بروز این بیماری جلوگیری کند. ورزش کردن، پرهیز از مصرف غذاهای چرب و مصرف ویتامینها و میوهجات و سبزیجات میتواند به میزان قابل توجهی از بروز این سرطان پیشگیری کند.
این متخصص پرتودرمانی درباره درمانهای سرطان روده نیز توضیح داد: سرطان روده از معدود سرطانهایی است که حتی اگر متاستاز هم در بدن فرد ایجاد شده باشد به عنوان یکی از سرطان قابل درمان شناخته میشود. شیوع این سرطان در زنان و مردان برابر است. این سرطان معمولا با افزایش سن شیوع بیشتری پیدا میکند همچنین این بیماری در برخی افراد به صورت ژنتیکی نیز در سنین پایینتر میتواند ایجاد شود.
او تاکید کرد: سرطانهای زودرس روده یا غدههایی که میتوانند تبدیل به تودههای سرطانی شوند، نیز ممکن است در برخی افراد در سنین پایین بروز کنند؛ بنابراین افراد به محض مشاهده علائم فورا به پزشک مراجعه کنند.
ملک زاده ادامه داد: افراد باید از سن ۴۵ سالگی غربالگری سرطان روده بزرگ را انجام دهند ولی اگر چنانچه سابقه ژنتیکی این بیماری در افراد درجه یک خانواده وجود دارد باید از سن ۳۵ سالگی آزمایشات تشخیصی آغاز شود.
روشهای درمان سرطان کولون
عضو هیئت علمی دانشگاه با اشاره به این که درمان اصلی سرطان روده معمولا جراحی است، خاطرنشان کرد: غیر از قسمت انتهای روده که رکتوم یا راست روده نامیده میشود در مابقی قسمتهای روده ابتدا جراحی انجام میشود مگر این که فرد دچار متاستاز شده باشد و بیماری در بدن او پخش شده باشد در این صورت درمانها با شیمی درمانی آغاز میشود.
وی تاکید کرد: به طور کلی درمانها به میزان متاستاز، پیشرفت بیماری و قرارگیری توده بستگی دارد.
به گفته دکتر ملکزاده درمان در ناحیه راست روده فقط در مراحل ابتدایی به صورت جراحی است در غیر اینصورت درمانها به صورت شیمی درمانی و رادیوتراپی همزمان انجام میشود؛ به این شکل که بیمار تحت رادیوتراپی قرار میگیرد و در ادامه شیمی درمانی نیز انجام میشود، در گام بعدی بیمار برای جراحی آماده میشود؛ بنابراین این روند باعث میشود فعالیتهای روده و معقد حفظ و فرد کیفیت زندگی بهتری داشته باشد.
وی به روش دیگری برای درمان سرطان روده اشاره کرد و گفت: درمان با داروهای هدفمند یکی دیگر از روشهای درمانی موثر در این بیماری است. در صورتی که جهش در ژنهای خاصی ایجاد نشده باشد میتوان از این درمان نیز بهره برد، این درمان کمک میکند که در صورت متاستاز پاسخهای مناسبتری دریافت کنیم. درمان با داروهای هدفمند فقط در بیمارانی استفاده میشود که در وضعیت متاستازیک باشند.
بنابر اعلام روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، او در بخش دیگری توضیح داد: در مطالعاتی مشخص شده سلولهای سرطان روده در برخی موارد به درمانهای ایمونوتراپی هم پاسخ مثبت میدهند.
وی همچنین جراحی را متداولترین روش درمان سرطان روده دانست و در ادامه رادیوتراپی، شیمی درمانی، درمان هدفمند و ایمونوتراپی را از مهمترین روشهای درمانی ذکر کرد.
منبع: خبرگزاری ایسنامنبع: آفتاب
کلیدواژه: سرطان روده روده بزرگ رژیم غذایی سرطان روده بزرگ شیمی درمانی درمان ها ملک زاده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۷۶۷۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چگونه با کودکان درباره بیماری صعبالعلاج والدین صحبت کنیم؟
به گزارش گروه سلامت خبرگزاری علم و فناوری آنا، دکتر کلودیا گلد، متخصص اطفال در بیمارستان ماساچوست، در این باره میگوید: «هرچند خانوادهها ممکن است بخواهند به طور غریزی از کودک خود در برابر احساسات ترسناک ناشی از اطلاع یافتن از چنین مسائلی محافظت کنند، اما ارتباط واضح برای بچهها مفید است.»
این صحبت ولی چگونه باید باشد؟ هدلی مایا، مددکار اجتماعی بالینی در مرکز سرطان مموریال اسلون کترینگ، در این باره میگوید: «نحوه دقیق گفتگو در مورد سرطان بسته به هر کودک و خانواده متفاوت است، اما دستورالعملهایی وجود دارد که میتواند به بزرگسالان کمک کند.»
خانم مایا که همچنین یکی از هماهنگکنندگان گفتگو با کودکان در مورد سرطان است، اضافه میکند: «در خانوادههایی که با تشخیص سرطان مواجه هستند، این یکی از سختترین مکالماتی است که والدین و بزرگسالان در زندگی خود باید با کودکان داشته باشند.»
کارشناسان میگویند هنگام صحبت با یک کودک یا نوجوان در مورد تشخیص سرطان والدین، نخست باید سن او را در نظر گرفت.
پیشدبستانی و کوچکتر
به گفته انجمن سرطان آمریکا، کودکان سهساله و کمتر بیشتر نگران جدایی، رها شدن و تغییر در زندگی روزمره خود خواهند بود.
این انجمن در وبسایت خود آورده است: «اگر تغییری در روال معمول زندگی آنها ایجاد شود، نوزادان و کودکان نوپا ممکن است به راحتی گیج شوند، بیشتر به والدین خود بچسبند و ممکن است تغییراتی نیز در خواب، غذا خوردن یا سایر عادات روزانه خود پیدا کنند.»
کارشناسان میگویند نوازش و آغوش مکرر و همینطور نزدیک بودن فردی که کودک با او احساس راحتی میکند مهم است. رعایت این نکات اجازه میدهد تا ریتم زندگی کودک تا حد امکان عادی باشد. اجازه دادن به او برای دیدن والدین در بیمارستان از طریق ویدئو، تلفن یا سایر ابزارهای فناوری همچنین از روشهایی است که میتواند کودکان این سنی را آرام کند.
رده سنی مهدکودک و اوایل دبستان
برای کودکان بین ۴ تا ۶ سال، بیمار بودن اغلب معادل سرماخوردگی یا سایر بیماریهای مسری است. به گفته انجمن سرطان آمریکا، کودک ممکن است نگران شود که «سرطان بگیرد.» کودکان در این سن همچنین ممکن است حس کنند که غم و اندوه خانواده به نوعی تقصیر آنها است.
برای کودکانی در این رده سنی روال عادی زندگی همچنان بسیار مهم است و داشتن یک مراقب آشنا و قابل اعتماد نقشی مثبت ایفا میکند.
هنگام برقراری ارتباط با کودکان در این محدوده سنی، همیشه از زبانی واضح و ساده استفاده کنید. استفاده از زمان بازی و نقاشی را برای کمک به انتقال مفهوم سرطان به آنها در نظر داشته باشید. برای پرداختن به تصورات نادرست و برطرف کردن سوءتفاهمها، به هنگام بازی و از زبان اسباببازیها حرف بزنید.
کودکان در سنین ابتدایی
کودکان بین ۷ تا ۱۲ سال احتمال بیشتری دارد که مفهوم سرطان را درک کنند و بتوانند آینده را پیشبینی کنند. با این حال، آنها ممکن است احساسات خود را پنهان کنند تا باعث ناراحتی بیشتر عزیزانشان نشوند.
برای کودکان بزرگتر در صورت لزوم میتوان جزئیات بیشتری در مورد سرطان ارائه کرد. سعی کنید آنها را با اطلاعات زیاد بمباران نکنید، اما در پاسخ به هر سؤالی که ممکن است داشته باشند صادق و باز باشید.
انجمن سرطان آمریکا در این باره میگوید: «به سلامت و رفاه خود کودک توجه کنید. اگر کودک فهم آن را پیدا کرده که خود را برای بیماری والدیناش سرزنش نمیکند، مسئلهای نیست اگر گریه یا عصبانیت آنها را ببیند. سعی کنید به کودکان کمک کنید درک کنند که داشتن احساسات قوی طبیعی است و ابراز آنها خوب است.»
این انجمن همچنین توصیه میکند که در صورت امکان بگذارید کودک به مدرسه رفتن و انجام فعالیتهای فوق برنامه ادامه دهد و به معلمان، مربیان و کادر آموزشی مدرسه در مورد بیماری اطلاع دهید. این خبر را به خانواده دوستان خود بگویید و به کودک اطمینان دهید که خوشگذرانی هیچ مشکلی ندارد.
نوجوانان به اندازه کافی بزرگ هستند که اهمیت تشخیص سرطان و احتمالات آینده را درک کنند، ممکن است نوجوانان بیشتر نگران باشند و از این رو باید به آنها فهماند که کاری نکردهاند یا حرفی نزدهاند که باعث این بیماری شده باشد.
مانند کودکان کوچکتر آنها نیز ممکن است سعی کنند غم، عصبانیت یا ترس خود را پنهان کنند تا باعث درد بیشتر دیگران نشوند. حفظ روال عادی همچنان مفید است، همانطور که بهروزرسانیهای صادقانه و آشکار درباره بیماری والدین نیز مفید است.
انجمن سرطان ایالات متحده میگوید: «اطلاعات دقیقی در مورد وضعیت والدین، علائم، عوارض جانبی احتمالی درمان و آنچه که ممکن است انتظار داشته باشند به آنها ارائه دهید و اگر علاقهمند بودند اطلاعات بیشتری در اختیارشان بگذارید. خطوط ارتباطی را باز نگه دارید و به آنها بگویید که میتوانند در هر زمان با شما صحبت کنند و هر سوالی میخواهند بپرسند.»
در این سن دوستان و تأثیرات اجتماعی عواملی کلیدی هستند، بنابراین یک نوجوان ممکن است به اینترنت روی بیاورد یا از دوستانش کمک بخواهد. از یکی از دوستان یا خویشاوندان خود بخواهید که به نوجوان خانواده توجه ویژهای داشته باشند و به کودک اطمینان دهند که خوشگذرانی اشکالی ندارد و در مورد آن احساس گناه نکند.»
به گفته آژانس سلامت سرطان آمریکا، «نوجوانانی که احساس پریشانی میکنند ممکن است بدرفتاری نشان دهند، از دوستان و خانواده کنارهگیری کنند و احساس غمگین بودن کنند. به آنها اطمینان دهید که داشتن این احساسات اشکالی ندارد و آنها را تشویق کنید تا یاد بگیرند که چگونه با روشهای سالم واکنش نشان دهند و با موضوع کنار بیایند.»
یکی از سختترین و شاید فوریترین سؤالات یک کودک، وقتی متوجه میشود که عزیزش سرطان دارد، این جمله است که «حالت خوب میشه؟»
حتی در بزرگسالی نیز ممکن است پاسخ این سوال را ندانید، اما به گفته دکتر مایا «همیشه میتوانید بگویید: میدانی، من حالا آماده پاسخگویی به این سؤال نیستم، یا فعلاً نمیدانم، اما قول میدهم به محض دانستن در اولین فرصت تو را در جریان بگذارم.»
خانم مایا اضافه میکند: «مهمترین چیزهایی که باید در پاسخ به فرزندتان به او بگویید این است که مستقل از هر اتفاقی که خواهد افتاد، مورد محبت و محافظت قرار میگیرد. و اینکه اشکالی ندارد که او درگیر احساسات دشواری باشد. در واقع این مهمترین چیز است: اذعان به اینکه مواجهه با وضعیت نامعلوم واقعا سخت است و اینکه داشتن چنین احساسی ترسناک است.»
در این میان اما والدین اغلب دنبال یک سناریو برای انجام کار درست هستند. حقیقت ولی این است که فقط یک راه درست و کامل برای صحبت درباره چنین موضوعی وجود ندارد.
خانم مایا میگوید: «اغلب بهتر همین است که شما دقیقاً ندانید چه میخواهید بگویید و در عوض به دغدغههای فرزندتان گوش دهید و به آن پاسخ دهید. نگران این نباشید که در اولین گفتگو با کودک همه پاسخها را داشته باشید یا به هر احساسی بپردازید، زیرا این اولین مورد از شمار زیادی از مکالمهها است.»
او اضافه کرد: «نکته مهم این است که دغدغه اصلی فرزندتان را متوجه شوید و یک روی باز داشته باشید تا بدانند که همچنان میتوانند برای دریافت حمایت و محبت نزد شما بیایند.»
انتهای پیام/